این رضا کیانیان نازنین

بازی رضا کیانیان رو دوست دارم . خوشم میاد ، از صداش ، استایلش، قیافش و اون خال گوشتی روی صورتش و شباهت کم و بیشی و گهگاه به " روبرت دو نیرو" پیدا می کنه و ضمنا از نوشته های گاه و بیگاهش که تو روزنامه یا مجله یا جایی می خونم. باحاله؟ نیست؟ خوب می نویسه و مسلط هم هست . همه این ها بهونه شد تا کتاب "این مردم نازنین" رضا کیانیان رو بگیرم . واقعا کتاب "مزخرفی" بود . به معنای واقعی کلمه . این نظر شخصیه منه . من از اون آدم هایی نیستم که ایراد بگیرم چرا "کیارستمی" عکاسی می کنه یا "مهرجویی" کتاب می نویسه و به نظرم اتفاقا خیلی هم خوب هست . اینکه "محمدرضا هدایتی" خوانندگی می کنه و "زهرا امیرابراهیمی" نقاشی می کنه نه تنها بد نیست خیلی هم خوب هست . هنر که در انحصار کسی نیست؟ صنف نیست که بخوایم بگیم کسی حق حضور در این وادی رو نداره !!! هر کسی هر چی دوست داره می تونه بنویسه و بکشه و عکاسی کنه و برای خودش هم محترم هست.

میگن هنرمندان خودشیفته هستند و اگر می خواهید معنای واقعی این کلمه رو ببینید برید و کتاب رضا کیانیان رو بخونید. خودشیفتگی از سر و روی این کتاب می باره. این قدر از خودش تعریف کرده که واقعا به نیمه کتاب که رسید من کم کم حالم گرفته شد . یعنی بعد از مقدمه قشنگی که نوشته بود انتظار این همه خاطره چرت و پرت رو نداشتم . بذارین کتاب رو خلاصه کنم:

1.یک روز تو خیابون داشتم می رفتم ، یکی من رو دید ...3 ساعت زل زد به من ، بعد یک جیغ بلندی کشید رضا کیانیاااااان ، تلپ افتاد مرد .

2. تو خیابون راه میرفتم که یکی اومد گفت میشه باهاتون عکس بگیرم گفتم مگه شما هم من رو میشناسید گفت بههههه مگه میشه کسی شما رو نشناسه؟؟؟

3. رفته بودیم پاریس دیدم یه یارویی اومده داره باهام فرانسوی حرف می زنه به هایده گفتم چی میگه گفت میگه آقای کیانیان من بازی شما رو خیلی دوست دارم.

4. بعد از اون فیلمی که نقش معتاد رو بازی کردم معتاد ها دم در خونم صف کشیدن که چطوری ترک کنیم قاچاقچی ها صف کشیدند که آقا ما بازی شما رو خیلی دوست داریم دیگه منت این نامردها رو نکش جنس خواستی بیا پیش خود ما

5. بعد از فیلمی که چاق شدم و لاغر شدم ملت دم در خونمون صف کشیدند که چطوری چاق شم ، یه گروه دیگه هم صف کشیدند که چطوری لاغر شیم و خلاصه من به همه پوزخند میزدم.

6. به این نتیجه رسیدم که تمام ملت ایران عاشق من هستند و هر شب اگه فیلم های من رو نبینند خوابشون نمی بره و همشون من رو از بچه هاشون بیشتر دوست دارند و افتخارشون اینه که بگن با من عکس گرفتن و از آرزو هاشون داشتن امضای منه و الان ها هرجا میرم ملت سینه چاک من هستند و خلاصه من خیلی آدم باحالی هستم و خیلی هم می فهمم و خیلی جالب حرف می زنم.یک نوع رندی خاصی هم دارم  که به این همه بلاهت ملت واقعا میخندم.

7.خلاصه ما خیلی باحالیم و علی و هایده و مادر زنمون که خاله سهراب سپهریه و اینا هم خیلی مشقت و سختی می کشند چون ما تا میایم تو خیابون ملت دورمون میکنند و عکس می گیرند و امضا می خواند.

خدایی من به عنوان یک انسان عادی توی این چند سال زندگی کلی خاطره ی خیلی خیلی باحال تر و جالب تر دارم که اگر کتاب می شد اوقات بسیار مفرح تری رو واسه خواننده ها ایجاد می کردم . از کیانیان با این همه سن و سال و تجربه و سفر های مختلفی که داشته این همه خاطرات یخ داشته باشه..خلاصه آقای کیانیان کاش نمی نوشتی این خاطرات آبکی و از خود تعریف کنک رو تا خودشیفتگیت رو این طوری به در و دیوار نمی پاشیدی.... البته من بازی کیانیان رو دوست دارم و صد البته صداش رو و اون یک کمی لرزشی که تو صداش هست و واقعا برام جالبه .. خلاصه بنویس، بنویس ، مثل همه ی اون چیز هایی که گاهی تو مجله ها می نویسی ...