دوری یه خاصیتی داره که رفاقت‌ها رو کم‌رنگ می‌کنه ولی از اون مهم‌تر یه خاصیت دیگه‌ای داره که نارفیقی‌ها رو هم کم‌رنگ و قابل تحمل می‌کنه. یعنی کسی که باهاش چندین سال دوست بودی و این اواخر فکر می‌کردی نارفیقی در حقت کرده و هیچ جوره نمی‌تونی به عنوان رفیقت دیگه قبولش داشته باشی، همین‌که ازت دور می‌شه و بعد مسافت خودش رو نشون می‌ده، همه‌ی نارفیقی‌هاش از یادت می‌ره و دلت واسش تنگ می‌شه و تو دلت دوستش داری، ولی همین آدم دوباره برگرده شاید دوباره داغِ همون نارفیقی‌ها سه سوت زنده بشه و دوباره نتونی به عنوان دوست قبولش داشته باشی. اولین بار کی گفت دوری و دوستی؟ تا الان فکر می‌کردم دوری و دوستی یعنی کار به کار هم نداشتن، تعامل با هم نداشتن باعث می‌شه دشمنی هم به وجود نیاد، ولی الان می‌فهمم فراتر از دشمنی به وجود نیومدن، باعث می‌شه مهر و علاقه و دوستی هم به وجود بیاد.