من به روحانی رای دادم چون به اصلاح اعتقاد دارم، چون به انتخاب بین بد و بدتر اعتقاد دارم -کما اینکه روحانی به نظرم بد نیست- به روحانی رای دادم درحالی که نمی دانستم چه کسی قرار است وزیرانش باشند، چه کسانی قرار است کابینه اش را تشکیل دهند و برایم مهم هم نبود. برای اینکه بر فرض "بد" بودن، یک کابینه ی "بد" را به یک کابینه ی "بدتر" ترجیح میدهم. اما شمایی که الان نشسته ای و از روحانی سهم خواهی می کنی، شمایی که در مقابل وزیران پیشنهادی روحانی فریاد مخالفت سر می دهی و در محیطِ براندازِ فیسبوک در مخالفت با فلان وزیر "لایک" جمع می کنی، شما فریادِ چی را سر می دهی؟

 شمایی که اینقدر کابینه برایت مهم است باید قبل از رای دادن، قبل از واریز کردن رای به حساب کسی این محاسبات را انجام می دادی. تو که اینقدر برایت مهم بود قبل از رای دادن باید می پرسیدی وزیرت کیست؟ دبیرت کیست؟ همان قدر شتاب زده عکس های پروفایل تان، همپای استدلال هایتان، از تحریم به "رای می دهم" رسید که شعار های "روحانی مچکریم" هایتان به ناسزاها و موج بدبینی و تعیین تکلیف برای روحانی. تکلیف را باید قبل از رای دادن مشخص می کردید. ملت فیسبوک ایران فکر می کنند دموکراسی واقعی یعنی 20 میلیون به یک نفر رای دهند و او از صدقه سر این رای بیاید تک تک وزیرهایش را به رای بگذارد؟ اگر روحانی حرفی دیگر می زد و عملی دیگر از او سر می زد، اگر قولی می داد، اگر اعلام وابستگی به حزبی می کرد، آن زمان زبانتان به حق دراز بود، اگر می گفت که "مگر مشکل جوانان ما موی سر آن هاست" و گشت های ارشاد در دوره اش زیاد می شد، می توانستید برچسب "عوام فریبی" و "دروغگویی" به او بزنید. ما آمال و آرمان و رویای خود را در روحانی جستجو کردیم و الان نیز می توان امیدوار به گوشه ای نشست و منتظر ماند.