بهترین داور/تهیه کننده برنامه استیج منوتو از نظر من سندی هست. صورت بوتاکس شده و ابروهای شیطونی ورداشته شده و کلاه کپ منقش به اسم خودش که یه وقت خدای نکرده گم نشه و ترکیب جین و تیشرت و کاپشن اسپرت هم نتونسته حوصلهی سر رفته پیرمرد شصت ساله موسیقی ایران رو از شنیدن یک سری اجرای بیخود پنهون کنه. جایی که پیرمرد فارغ از سیاستهای کلی برنامه که تو چقدر خوبی و باید روی تحریرات کار کنی رک و راست برمیگرده به خواننده زن میگه تو هر خانوادهای یکی مثل شما هست یا اینکه آقای محترم شما اصلا من نفهمیدم چی داری میخونی. نظرات استاد رو بدون شوخی باید با آب طلا نوشت به سایر داوران هم داد تا بفهمند به جای دست به یکی کردن علیه سندی و تیکه انداختند باید ایمان بیارند که دود از کنده بلند میشه.
بدترین داور/تهیه کننده این مسابقه از نظر من بابک سعیدی هست. کسی که هنوز بعد از ۴ دوره حضور در این مسابقه نفهمیده باید چه آهنگهایی انتخاب کنه تا صدای خواننده به گوش شنوندهها برسه و عیارشون محک بخوره. آهنگهای دوپس دوپسی و پارتی خلاف اونچه چون جوانپسند به نظر میرسه هرگز در این برنامهها که سهله٬ در سایر اجراهای زنده هم خوب از آب درنیومده مگر اینکه شنوندگان عزیز به نیت پارتی اومده باشند و به اندازه کافی بالا باشند و خواننده میکروفون رو بگیره سمت شنوندگان و عزیزان خودشون بخونند. بابک سعیدی که پنج سال از شبکهی منوتو دائما پروموت شده و اگر یک آجر جای ایشون پنج سال در این حجم تبلیغ شده بود تا الان ترکونده بود و اگرنه شماره یک٬ حداقل جزو پنج شیش نفر اول موسیقی فارسی شده بود. اما نتیجه چی شده؟ اینکه حتی خانوم گوگوش هم موفق شده در همکاری با ایشون آهنگی بده که سرسخت ترین طرفدارانش هم حاضر به روی تکرار گذاشتن آهنگ نمیشند.